De Kerk is apostolisch omdat zij, in een drievoudige zin, gegrondvest is op de apostelen:

• zij is en blijft gebouwd op "het fundament van de apostelen" (Ef. 2, 20)(Openb. 21, 14), de getuigen die door Christus zelf uitgekozen en uitgezonden zijn; Vgl. Mt. 28, 16-20. enz. Vgl. Hand. 1, 8. enz. Vgl. 1 Kor. 9, 1. enz. Vgl. 1 Kor. 15, 7-8. enz. Vgl. Gal. 1, 1. enz.
• zij bewaart met de hulp van de Heilige Geest, die in haar woont, de leer, Vgl. Hand. 2, 42 de geloofsschat, de heilzame woorden die zij van de apostelen vernomen heeft en geeft deze door; Vgl. 2 Tim. 1, 13-14
• zij wordt voortdurend onderricht, geheiligd en geleid door de apostelen tot aan de wederkomst van Christus dankzij diegenen die hen in hun pastorale taak opvolgen: het college van de bisschoppen "die door de priesters bijgestaan worden, in eenheid met de opvolger van Petrus, de opperherder van de Kerk": 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de missie-activiteit van de Kerk, Ad Gentes Divinitus (7 dec 1965), 5. vert. uit Lat.

Gij zijt onze eeuwige Herder, Gij laat uw volk niet eenzaam achter, maar blijft het in bescherming houden door uw heilige apostelen. Zo wordt uw Kerk geleid door de herders, die Gij hebt aangesteld om de plaats te bekleden van uw Zoon en de kudde voor te gaan die zij weiden. H. Paus Paulus VI, Apostolische Constitutie, ex Decr. Sacr. Oec. Conc. Vat. II instauratum, auctoritate Pauli PP. VI promulgatum, ed. typica, Missale Romanum (3 apr 1969). Prefatie I van de apostelen, vert.: Altaarmissaal (NL) blz. 660; Missaal voor Werkdagen (B) 290

Jezus is de Gezondene van de Vader, Vanaf het begin van zijn dienstwerk riep Hij "tot zich die Hij zelf wilde. Hij stelde er twaalf aan om Hem te vergezellen en door Hem uitgezonden te worden om te prediken" (Mc. 3, 13-14), Vanaf dan zullen zij zijn "gezondenen" zijn (hetgeen de betekenis is van het Griekse apostoloi), In hen wordt zijn eigen zending voortgezet, "Zoals de Vader Mij zendt, zo zend Ik u" (Joh. 20, 21). Vgl. Joh. 13, 20 Vgl. Joh. 17, 18 Hun ambt is dus de voortzetting van zijn eigen zending: "Wie u opneemt, neemt Mij op", zegt Hij tot de Twaalf (Mt. 10, 40). Vgl. Lc. 10, 16

Jezus maakt hen deelgenoot aan zijn zending die Hij van de Vader gekregen heeft: zoals "de Zoon niets uit zichzelf kan" (Joh. 5, 19.30), maar alles ontvangt van de Vader, die Hem gezonden heeft, zo kunnen zij die Jezus zendt, niets doen zonder Hem Vgl. Joh. 15, 5 van wie zij hun zendingsopdracht en het vermogen om deze te vervullen krijgen. De apostelen van Christus weten daarom dat zij door God bekwaam gemaakt zijn "bedienaars te zijn van een nieuw verbond" (2 Kor. 3, 6), "dienaars van God" (2 Kor. 6, 4), "gezanten van Christus" (2 Kor. 5, 20), "helpers van Christus, belast met het beheer van Gods geheimen" (1 Kor. 4, 1).

Een aspect van de taak van de apostelen is niet overdraagbaar: de uitgekozen getuigen van de verrijzenis van de Heer en de fundamenten van de Kerk te zijn. Maar een ander aspect van hun taak blijft, Christus heeft hun beloofd met hen te blijven tot het einde der tijden. Vgl. Mt. 28, 20 "De goddelijke zending door Christus aan de apostelen toevertrouwd, zal tot het einde der tijden duren, want het Evangelie dat zij moeten doorgeven, is voor de Kerk voor altijd het beginsel van heel haar leven. Daarom hebben de apostelen ervoor gezorgd opvolgers aan te stellen". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 20. vert. uit Lat.

"Om de hun toevertrouwde zending na hun dood te doen voortduren hebben de apostelen aan hun naaste medewerkers bij wijze van testament de opdracht gegeven het door hen begonnen werk te voltooien en te bevestigen, met de aanbeveling zorg te dragen voor de hele kudde, waarover de heilige Geest hen als herders van de kerk van God heeft aangesteld, Zij stelden dus zulke mannen aan en gaven hun vervolgens de opdracht ervoor te zorgen dat na hun dood andere beproefde mannen hun ambt zouden overnemen". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 20. vert. uit Lat Vgl. H. Paus Clemens Romanus, Aan de Korintiërs, I Clemens - Ad Corinthios. 42; 44

"Evenals het ambt blijft voortbestaan dat door de Heer in het bijzonder aan Petrus, de eerste van de apostelen, is toevertrouwd en dat aan zijn opvolgers overgedragen moet worden, zo blijft ook het ambt van de apostelen voortbestaan om de Kerk te hoeden, een ambt dat door het gewijde orde van bisschoppen blijvend uitgeoefend moet worden." Daarom leert de Kerk dat "de bisschoppen krachtens goddelijke instelling de opvolgers zijn van de apostelen als herders van de Kerk. Wie naar hen luistert, luistert naar Christus, en wie hen versmaadt, versmaadt Christus en Hem die Christus gezonden heeft". 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 20. vert. uit Lat.

Heel de Kerk is apostolisch in zoverre zij door de opvolgers van de heilige Petrus en de apostelen, in gemeenschap van geloof en leven verbonden blijft met haar oorsprong. Heel de Kerk is apostolisch, in zoverre zij "gezonden" is tot heel de wereld; alle leden van de Kerk hebben, zij het ook op verschillende wijze, deel aan deze zending. "De christelijke roeping is krachtens haar aard tegelijk een roeping tot het apostolaat". Men noemt "iedere activiteit van het mystieke lichaam die zich ten doel stelt het rijk van Christus over de hele aarde te verspreiden 'apostolaat'." 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het lekenapostolaat, Apostolicam Actuositatem (18 nov 1965), 3. vert. uit Lat.

"Omdat Christus, gezonden door de Vader, de boon en de oorsprong is van heel het apostolaat van de Kerk, is het duidelijk dat de vruchtbaarheid van het apostolaat," zowel dat van de gewijde bedienaren als dat van de leken, "afhankelijk is van hun levende band met Christus". Vgl. Joh. 15, 5 Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het lekenapostolaat, Apostolicam Actuositatem (18 nov 1965), 4 Overeenkomstig de roepingen, de noden van de tijd en de verschillende gaven van de heilige Geest neemt het apostolaat de meest uiteenlopende vormen aan, Maar het is altijd de liefde, waarvan de Eucharistie de voornaamste bron is, "die als het ware de ziel van ieder apostolaat is". 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het lekenapostolaat, Apostolicam Actuositatem (18 nov 1965), 3

De Kerk "is één, heilig, katholiek en apostolisch in haar diepste en uiteindelijke wezen, "Het rijk der hemelen", "Gods rijk", Vgl. Openb. 19, 6 dat gekomen is in de persoon van Christus en dat op mysterievolle wijze tot aan zijn volle eschatologische verschijning groeit in de harten van hen die in Hem zijn ingelijfd, bestaat immers al in haar en het zal aan het einde der tijden in haar voltooid worden. Dan zullen alle mensen die door Hem vrijgekocht zijn en , in Hem "heilig en vlekkeloos in de liefde" gemaakt zijn, Vgl. Ef. 1, 4 " voor zijn aangezicht" verzameld worden als het ene volk van God, "de bruid van het Lam" (Openb. 21, 9), "de heilige stad, terwijl zij van God uit de hemel neerdaalt, stralend van de heerlijkheid Gods" (Openb. 21, 10-11); "en de stadsmuur heeft twaalf grondstenen en daarop de twaalf namen van de twaalf apostelen van het Lam" (Openb. 21, 14).