Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

"Christus heeft vanaf het begin deze eenheid aan zijn Kerk geschonken; naar onze geloofsovertuiging leeft zij onverliesbaar voort in de katholieke Kerk, en wij hopen dat zij van dag tot dag blijft toenemen tot aan de voleinding van de wereld". 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 4. vert. uit Lat. Christus schenkt aan zijn Kerk altijd de gave van de eenheid, maar de Kerk moet altijd bidden en werken om de eenheid die Christus voor haar wil, te behouden, te versterken en te vervolmaken. Daarom heeft Jezus zelf in het uur van zijn lijden voor de eenheid onder zijn leerlingen gebeden en Hij houdt niet op hiervoor tot de Vader te bidden: "opdat zij allen één mogen zijn, zoals Gij, Vader, in Mij en Ik in U: dat ook zij in Ons mogen zijn, opdat de wereld gelove dat Gij Mij gezonden hebt" (Joh. 17, 21). Het verlangen de eenheid onder alle christenen opnieuw te vinden is een gave van Christus en een oproep van de heilige Geest. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 1

Om hieraan op de juiste manier te beantwoorden is er vereist:

• een permanente vernieuwing van de Kerk door een grotere getrouwheid aan haar roeping. Deze vernieuwing is de drijfveer van de beweging naar eenheid; Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 6
• een innerlijke ommekeer om zuiverder "volgens het Evangelie te leven" Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 7 want het is de ontrouw van de leden aan de gave van Christus die scheiding teweeg brengt;
• het gemeenschappelijk gebed, want "deze innerlijke ommekeer en de heiligheid van leven tezamen met persoonlijke en openbare gebeden voor de eenheid van de christenen moeten worden gezien als de ziel van heel de oecumenische beweging en kunnen dan ook terecht een geestelijke, oecumenische beweging genoemd worden; 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 8. vert. uit Lat.
• een wederzijdse kennis van elkaar als broeders en zusters; Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 9
• een oecumenische vorming van de gelovigen en in het bijzonder van de priesters; Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 10
• een dialoog tussen de theologen en ontmoetingen tussen de christenen van de verschillende kerken en kerkelijke gemeenschappen; Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 4.9.11
• een samenwerking tussen de christenen op de verschillende terreinen van dienstverlening aan de mensen. Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 12

De zorg om de eenheid tot stand te brengen "gaat de hele Kerk aan, gelovigen en herders". 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 5 Maar men moet "er zich ook van bewust zijn, dat dit heilig voornemen alle christenen te verzoenen binnen de eenheid van de ene en enige Kerk van Christus de menselijke krachten en gaven te boven gaat". Daarom stellen wij al onze hoop op "het gebed van Christus voor de Kerk, op de liefde van de Vader voor ons en op de kracht van de heilige Geest". 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over de oecumene, Unitatis Redintegratio (21 nov 1964), 24. vert. uit Lat.