Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

In deze zin blijkt de onderscheiding der charismata altijd noodzakelijk. Geen enkel charisma ontslaat van de verplichting zich te richten naar de herders van de Kerk en hen te gehoorzamen. "Zij hebben in het bijzonder de taak de Geest niet uit te blussen, maar alles te onderzoeken en het goede te behouden", 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 12. vert. uit Lat. opdat alle charismata in hun verscheidenheid en hun complementariteit samen bijdragen tot het "welzijn van allen" (1 Kor. 12, 7). Vgl. 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 30 Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, Over de roeping en de zending van de leken in de Kerk, Christifideles laici (30 dec 1988), 24

"De bisschoppen besturen de hun toevertrouwde particuliere Kerken als plaatsvervangers en afgezanten van Christus door hun raad, hun aansporingen, hun voorbeeld, maar ook door hun gezag en hun gewijde macht", 2e Vaticaans Concilie, Constitutie, Over de Kerk, Lumen Gentium (21 nov 1964), 27. vert. uit Lat. die zij echter moeten gebruiken om de gemeenschap op te bouwen in de geest van dienstbaarheid, eigen aan hun Meester. Vgl. Lc. 22, 26-27

Uit de sociale natuur van de mens volgt dat ieders afzonderlijk welzijn noodzakelijkerwijs in verband staat met het algemeen welzijn. Dit algemeen welzijn kan slechts bepaald worden door verwijzing naar de menselijke persoon:

"U moet niet eenzaam voor uzelf gaan leven alsof u al gerechtvaardigd bent, maar kom bij elkaar en zoekt naar wat voor de gemeenschap nuttig is". Apostolische Vader, Brief van Pseudo Barnabas. 4. 10: SC 172, 100-102 (Funk 1, 48)