15 augustus 1997
In het Westen heeft de middeleeuwse vroomheid het gebed van de rozenkrans tot ontwikkeling gebracht, als vervanging van het getijdengebed voor het volk. In het Oosten zijn de "Akathistos" en de "Paraclisis", die de vorm hebben van een litanie, dichter bij het gezongen officie van de byzantijnse kerken gebleven; in de tradities van de Armeense, de Koptische en de Syrische kerk heeft men de voorkeur gegeven aan de hymnen en de volkszangen ter ere van de Moeder van God. Maar of we nu te maken hebben met het Wees gegroet, met de "theotokia" of met de hymnen van de heilige Ephraim of van de heilige Gregorius van Narek, de traditie van het gebed is hier fundamenteel dezelfde.